کدهای وضعیت http یا status code در سئو
کدهای وضعیت HTTP چیست و به چه معناست؟
کد وضعیت HTTP پیامی است که سرور وب‌سایت به مرورگر ارسال می‌کند تا نشان دهد آیا می‌توان آن درخواست را برآورده کرد یا خیر. یکی از مهمترین چیزهایی که می توانید در وب سایت خود ارزیابی کنید این است که کدهای وضعیت پروتکل انتقال ابرمتن (یا کدهای وضعیت HTTP) در آنجا وجود دارد. این کدها می توانند بسیار پیچیده باشند، اغلب به یک پازل دلهره آور تبدیل می شوند که باید قبل از انجام موفقیت آمیز سایر وظایف حل شوند.
مشخصات کد وضعیت توسط استاندارد W3C تنظیم می شود. کدهای وضعیت در هدر HTTP یک صفحه تعبیه شده است تا نتیجه درخواست خود را به مرورگر اعلام کند.
وقتی همه چیز طبق برنامه پیش رفت، سرور یک کد 200 را برمی گرداند.
با این حال، هنگام تلاش برای برآورده کردن درخواست مرورگر به سرور، ممکن است مشکلات زیادی وجود داشته باشد.
کدهای وضعیت مختلف و آنچه می گویند
پنج طیف از کدهای وضعیت HTTP وجود دارد. هر محدوده مشخص می کند که کجا با خطا مواجه شده است و عدد مشخص می کند که خطای واقعی چه بوده است.
در اینجا 5 محدوده و معنای آنها آمده است:
1xx: اطلاعاتی (199-100)
2xx: موفقیت! (299-200)
3xx: تغییر مسیر. صفحه درخواستی به جای دیگری منتقل شده است. (399-300)
4xx: خطای مشتری. مشکلی در نحوه درخواست مرورگر برای صفحه وجود دارد. (499-400)
5xx: خطای سرور. در روشی که سرور سعی کرد صفحه را ارسال کند، مشکلی پیش آمد. (599-500)
کدهای وضعیت HTTP برای SEO مهم هستند
بدیهی است که همه کدهای وضعیت مهم هستند “شما باید بدانید که سایت شما چقدر سالم است” اما موارد خاصی وجود دارد که برای SEO و هر کسی که در یک وب سایت کار می کند مهم است.
100 کد وضعیت اطلاعاتی
اینها کدهای اطلاعاتی هستند که به مشتریان اطلاع می دهند که همه چیز طبق برنامه پیش می رود. آنها نشان می دهند که سرور درخواست را دریافت کرده و در حال پردازش آن است، اما هنوز پاسخی در دسترس نیست. کدهای وضعیت 1XX معمولاً روی صفحه نمایش داده نمی شوند. در عوض، آنها به عنوان کدهای داخلی عمل می کنند که فقط مرورگرها به آنها اشاره می کنند.
200: کد وضعیت موفقیت
کدهای وضعیت 2XX کدهای موفقیت آمیزی هستند که نشان می دهد درخواست توسط مشتری با موفقیت دریافت، درک، پذیرفته شده و پردازش شده است. یک کلاینت از سرور محتوا می خواهد و سرور با یک پیام موفقیت آمیز 200 به محتوای مورد نیاز مشتری پاسخ می دهد. در این وضعیت هم کاربر و هم سرور اطلاعات را به درستی دریافت یا ارئه می کنند.
301: تغییر مسیر دائمی
وقتی URL درخواستی به طور دائم به یک URL جدید منتقل شود، یک سرور یک پاسخ HTTP 301 را برمی‌گرداند. اگر کاربری سعی کند از URL قدیمی بازدید کند، وضعیت HTTP 301 را برمی گرداند و مرورگر را به URL جدید نشان می دهد. اگر صفحه ای را بدون اضافه کردن ریدایرکت 301 جابجا کنید، کاربرانی که سعی در بازدید از URL قدیمی دارند، خطای 404 را مشاهده خواهند کرد. به علاوه، استفاده از وضعیت HTTP 301، پیوند کامل را به URL نهایی منتقل می کند.
تغییر مسیرهای شما چه چیزی را پنهان می کند؟
هدایت خودکار کاربران به صفحه اصلی خود برای جلوگیری از خطاهای 404 می تواند مشکلات وب سایت شما را بپوشاند و به SEO شما آسیب برساند.
302: پیدا شد
وضعیت 302 HTTP به مرورگر می گوید که صفحه درخواستی پیدا شده است، اما در یک URL متفاوت وجود دارد. سپس مرورگر آن URL به روز شده را درخواست می کند. از آنجایی که این وضعیت کمی مبهم است، بهتر است هنگام جابجایی دائمی یک صفحه از ریدایرکت های 301 استفاده کنید. با این حال، 302 تغییر مسیر هنوز از پیوند کامل عبور می کنند.
403: ممنوع
یک 403 به مرورگر می گوید که محتوای درخواستی برای کاربر ممنوع است. اگر آنها اعتبار ورود صحیح را نداشته باشند، این محتوا برای آن کاربر ممنوع می ماند.
404 پیدا نشد
شناخته شده ترین کدهای وضعیت 4xx، سرورها زمانی که مرورگر URL را درخواست می کند که سرور نتواند آن را پیدا کند، خطای 404 را برمی گرداند. این پاسخ‌ها می‌توانند از تجربه کاربری بسیار بد باشند زیرا افرادی را که تلاش می‌کنند به صفحه مورد نظر برسند ناامید می‌کنند. از منظر سئو، سایتی با تعداد زیادی خطای 404 به گوگل می گوید که احتمالاً به خوبی نگهداری نمی شود و تجربه خوبی را به کاربران ارائه نمی دهد.
خطاهای 404 سایت خود را از طریق کنسول جستجوی گوگل رصد کنید و سعی کنید تعداد خطاها را به حداقل برسانید.
صفحه 404 شما چه تاثیری بر سئو دارد؟
با هدایت مجدد صفحات هنگام جابجایی، به روز نگه داشتن پیوندهای خود و اطمینان از اینکه صفحات حذف شده وضعیت HTTP 410 را برمی گردند، از خطاهای 404 جلوگیری کنید.
از آنجایی که جلوگیری از دسترسی انسان به صفحه ای که وضعیت HTTP 404 را برمی گرداند غیرممکن است، با ایجاد یک صفحه سفارشی 404 از آن نهایت استفاده را ببرید.
410: از دست رفتن
زمانی که URL درخواست شده توسط مرورگر حذف شد، سرورها وضعیت HTTP 410 را برمی‌گردانند. برای یک کاربر انسانی، نتیجه مشابه 404 است. آنها صفحه خطای تعیین شده را خواهند دید.
با این حال، برای موتورهای جستجو، یک 410 می گوید که صفحه حذف شده است و آنها نباید آن URL را ایندکس کنند.
قبل از اینکه صفحه ای را حذف کنید، از خود بپرسید که آیا می توانید یک تغییر مسیر 301 را به یک صفحه متفاوت و مرتبط در جای دیگری از سایت خود اضافه کنید.
500: خطای سرور داخلی
زمانی که مرورگر درخواست معتبری ارائه می‌کند، سرورها وضعیت HTTP 500 را برمی‌گردانند، اما یک خطای داخلی در سرور مانع از بازگشت صفحه می‌شود. موتورهای جستجو این کد خطا را دوست ندارند زیرا بسیار عمومی است. آنها نمی دانند که قرار است چه اتفاقی بیفتد.
خطاهای 500 معمولاً ناشی از خطا در کد یا پایگاه داده است. اگر وب سایت شما 500 خطای زیادی را نشان می دهد، باید این مشکلات را در اسرع وقت برطرف کنید.
503 خدمات در دسترس نیست
سرورها در صورتی که هنگام درخواست مرورگر در دسترس نباشند، وضعیت HTTP 503 را برمی‌گردانند.
از 503 پاسخ در طول دوره های نگهداری سرور برنامه ریزی شده استفاده کنید. یک 503 به یک موتور جستجو می‌گوید، حتی اگر اکنون نمی‌توانند به چیزی دسترسی داشته باشند، اگر کمی بعد برگردند، این احتمال وجود دارد که کار کند.
مدیریت کدهای وضعیت HTTP
کدهای وضعیت HTTP صفحات شما بخش بزرگی از سئو و به طور کلی برای موتورهای جستجو است. دانستن زمان و نحوه رخ دادن وضعیت های HTTP برای به حداکثر رساندن تجربه کاربر و به حداقل رساندن تعداد خطاهایی که مردم و گوگل مشاهده می کنند، کلیدی است.
به عنوان مثال، دانستن چگونگی حذف صحیح یک صفحه با استفاده از 410 در مقابل زمان استفاده از ریدایرکت 301 برای حفظ سلامت وب سایت شما در چشم گوگل حیاتی است.
برای بررسی کدهای وضعیت HTTP که وب سایت شما تولید می کند، به حساب کنسول جستجوی Google خود وارد شوید. سپس گزارش Coverage را بررسی کنید تا ببینید گوگل با چند URL مواجه می شود که کدهای خطا را برمی گرداند.
خطاهای خزیدن سایت خود را که گوگل با آن مواجه می شود، نظارت کنید.
این خطاها باید برطرف شوند تا اطمینان حاصل شود که وب سایت شما به درستی توسط موتورهای جستجو ایندکس شده و توسط کاربران هدایت می شود.
